Κίνηση στελεχών στον ελληνισμό της διασποράς για την πολιτική και οργανωτική ανασύσταση του ΠΑΣΟΚ

Κείμενο θέσεων - προτάσεων για διαβούλευση

Συνεχίζουμε να θεωρούμε ότι η αποστολή του ΠΑΣΟΚ είναι η προώθηση των αξιών του σοσιαλισμού, λαμβάνοντας φυσικά, υπόψη τα νέα δεδομένα και τις νέες καταστάσεις που επικρατούν σήμερα στον πλανήτη μας σε σχέση με την διακήρυξη του 1974. Είμαστε ένα Σοσιαλιστικό κόμμα δυτικού τύπου.
Συνεχίζουμε να θεωρούμε ότι αποστολή μας είναι να στηρίζουμε και να εκφράζουμε τους πολίτες που ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε προσδιορίσει ως   ,,μη προνομιούχους,, .
Υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα των πολιτών που εγγυώνται το δικαίωμα στη μόρφωση, στην παιδεία, στην υγεία για ανθρώπινες συνθήκες εργασίας .
Οι νεοσυντηρητικές πολιτικές που ακολουθήθηκαν είναι εκείνες που μας έφεραν σε αυτή την κατάσταση, η απληστία, η κερδοσκοπία, η αδιαφάνεια, η συγκέντρωση πλούτου υπέρ των λίγων.
Η συντήρηση, στην παγκόσμια αλλά και στην εθνική οικονομία κάνει τους ισχυρούς, πιο ισχυρούς και τους αδύναμους πιο αδύναμους.
Το δημοκρατικό μας στοίχημα, είναι να δώσουμε πολιτική δύναμη στον πολίτη.
Να εγγυηθούμε ότι ακούγεται η φωνή του σε όλα τα επίπεδα που τον αφορούν. Τοπικά, περιφερειακά, κεντρικά αλλά και διεθνή.
Θέλουμε θεσμούς που σέβονται τον πολίτη, που τον προστατεύουν και που λειτουργούν με διαφάνεια. Δικαιοσύνη, Κοινοβούλιο, Κόμματα, Αυτοδιοίκηση, Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, Μέσα Ενημέρωσης, Συνδικάτα, Συνεταιρισμοί καθώς και μη κρατικοί Οργανισμοί να έχουν την αυτονομία τους, ανεξάρτητη αλλά και αλληλοελεγχόμενη, διασφαλίζοντας τα συμφέροντα όλων των πολιτών.
Θεσμοί που δεν ξεχωρίζουν τον πολίτη λόγω πολιτικών θέσεων, φύλου, φυλής, καταγωγής, θρησκείας, σεξουαλικής προτίμησης, οικονομικής ή άλλης εξουσίας.
Εμείς μιλάμε για ένα διαφορετικό κράτος που θέλει να δώσει εξουσία στους περισσότερους, να απελευθερώσει τις δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας.
Στόχος μας είναι να θεωρούμε το περιβάλλον ως συγκριτικό πλεονέκτημα για μια εναλλακτική ανάπτυξη.
Πιστεύουμε ακράδαντα ότι το ποιος και πως αξιοποιεί τον τεράστιο αυτόν οικονομικό αλλά και πολιτιστικό πλούτο που σήμερα έχει η ανθρωπότητα, είναι θέμα πολιτικό. Είναι θέμα πολιτικό, διότι αλλάζουν οι σχέσεις παραγωγής. Το διεθνές εμπόριο δημιουργεί νέες εστίες και πλούτου αλλά και φτώχειας. Τα διεθνή Μέσα Ενημέρωσης και παραγωγής πολιτισμού, μεταμορφώνουν καθημερινά αντιλήψεις και συνειδήσεις σε όλο τον κόσμο. Οι αλλαγές διαμορφώνουν μια τεράστια συσσώρευση, συγκέντρωση πλούτου, συγκέντρωση πολιτικής εξουσίας, συγκέντρωση τεχνολογικής ικανότητας και γνώσης.
Το αποτέλεσμα και η συνέπεια αυτής της συσσώρευσης, αυτής της συγκέντρωσης στο σημερινό παγκόσμιο σύστημα καπιταλισμού, είναι η οικονομική, πολιτική, τεχνολογική και γνωστική ανισότητα.
Αυτή η τρομακτική και σε μεγάλο βαθμό ανεξέλεγκτη δύναμη που συσσωρεύεται, έχει αρχίσει και υπονομεύει την εφαρμογή ενός συστήματος δικαίου στην παγκόσμια κοινωνία.
Ενισχύει το δίκαιο του ισχυρού και με τον τρόπο αυτό απειλεί, θα λέγαμε ακόμα ότι και υπονομεύει την κοινοβουλευτική δημοκρατία.
Απειλεί να δημιουργήσει ρήγματα στις κοινωνίες μας. Και αυτά τα ρήγματα θα τα πληρώσουμε όλοι μας. Όχι μόνο ο απλός πολίτης, αλλά και ο επιχειρηματίας.
Η εξάπλωση της φτώχειας, η συνεχής συμπίεση του εισοδήματος των εργαζομένων, των χαμηλών και μεσαίων στρωμάτων, δεν παράγει μόνο εξαθλιωμένους πολίτες. Παράγει επιπλέον και καταναλωτές χωρίς αγοραστική δύναμη. Οδηγεί έτσι τη ζήτηση στο ναδίρ και την αγορά σε ασφυξία.

Παράγει, στην Αφρική για παράδειγμα, μια φρικιαστική ανισότητα από τις επιπτώσεις των συγκρούσεων, των εμφυλίων και της εξαθλίωσης. Αλλά και σε πλούσιες περιοχές, όπως στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, παράγει ένα νέο ρεύμα προστατευτισμού, γιατί έτσι αντιλαμβάνονται τον τρόπο για να αντιμετωπίσουν τα θέματα της ανταγωνιστικότητας. Ενώ αντιθέτως, θα έπρεπε να ενισχύσουν το κοινωνικό κράτος και την κοινωνική πρόνοια.
Έχουμε όλοι μας την ευθύνη και οι επιχειρηματίες και οι πολιτικοί και οι εργαζόμενοι, για να διαμορφώσουμε μια δίκαιη κοινωνία συνοχής και συνεργασίας.
Τα τρια χρόνια που πέρασαν σημάδεψαν την πολιτική ζωή της χώρας. Η χώρα μας βρέθηκε σε μια πρωτόγνωρη κατάσταση και με αντιμέτωπη μια συντηρητική ηγεσία στην ΕΕ.
Η κρίση δεν ήταν Ελληνική αλλά Ευρωπαϊκή και δεν ήταν ατύχημα της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας αλλά συνέπεια της πολιτικής αποτυχίας της ίδιας της Ευρώπης.  Η ανολοκλήρωτη Οικονομική Ένωση και η ατολμία της ΕΕ να προχωρήσει τις απαραίτητες θεσμικές και πολιτικές αλλαγές, οι χαμηλοί ρυθμοί ανάπτυξης, η απουσία ολοκληρωμένης μεταναστευτικής πολιτικής σε επίπεδο ΕΕ και η ανάγκη προσαρμογής του ευρωπαϊκού μοντέλου στις σημερινές συνθήκες έχουν δημιουργήσει ανασφάλεια που είναι το πρώτο στάδιο της κρίσης.
Δεν είμαστε με τις δυνάμεις που ψάχνουν άλλοθι στους ξένους και σε συνομωσίες, που θέλουν να ρίξουν εκεί τις ευθύνες και να αρνηθούν κάθε αλλαγή. Είμαστε με τις δυνάμεις που διεκδικούν μια διαφορετική Ελλάδα.
Είμαστε υπέρ των μεταρρυθμίσεων αρκεί αυτοί να έχουν λάβει υπόψη τον παράγοντα άνθρωπο, τις εργασιακές σχέσεις και την κοινωνία. Στηρίζουμε τις μεταρρυθμίσεις εκείνες που οδηγούν στην αλλαγή του πολιτικού συστήματος, του κοινωνικού κατεστημένου και των άρρωστων μακροχρόνιων νοοτροπιών.
Κάνουμε αναφορά στην διετία, για έναν επιπλέον λόγο.  Δεν θα μπορέσουμε ως χώρα να ξεπεράσουμε την κρίση επί της ουσίας αν σε κεντρικά θέματα δεν αλλάξουμε νοοτροπίες που είχαμε αναπτύξει επειδή μας ,,βόλευαν,, και αν στο όνομα μιας δήθεν αριστερής πολιτικής συνεχίζουμε να αποδεχόμαστε εξ ορισμού ως σωστές πρακτικές και ενέργειες, πρωτοβουλίες που έχουν ξεπεραστεί από το χρόνο.
Η ατιμωρησία, οι πράξεις που περιορίζουν την ελευθερία άλλων πολιτών, οι λειτουργίες που  καταλήγουν να εμποδίζουν την απονομή δικαιοσύνης, οι σπατάλες στο δημόσιο που είναι εις βάρος των φορολογούμενων πολιτών δεν νομιμοποιούνται επειδή απλά είναι πρωτοβουλίες δήθεν αριστερών κομμάτων ή των συνδικάτων.
Δεν ταυτιζόμαστε με την αριστερά τύπου ΣΥΡΙΖΑ που μέσα από τραμπουκισμούς και προπηλακισμούς ήθελε να επιβάλλει μια δυναμική στην κοινωνία εκμεταλλευόμενη την δικαιολογημένη αντίδραση όσων θίχτηκαν άδικα από τα αναγκαστικά οικονομικά μέτρα.
Ξεκινάμε με αποφασιστικότητα, αλληλεγγύη  και αγωνιζόμαστε  για το κοινωνικό σύνολο και όχι το προσωπικό συμφέρον.  Αγωνιζόμαστε, γιατί θέλουμε να δούμε την Ελλάδα να αλλάζει. Αρχίζουμε  προσπάθειες  για μια νέα, δυνατή, καλύτερη και δίκαιη Ελλάδα,  για μια βιώσιμη γερή οικονομία, μια κοινωνία δικαιοσύνης και ίσων ευκαιριών. Για την Ελλάδα που θέλουμε, μια Ελλάδα που ξέρει την αξία της, μια Ελλάδα που μπορεί.
Εναντιωνόμαστε στο κομματικό σύστημα που στηρίζεται στις πελατειακές σχέσεις και προτρέπουμε τον απλό πολίτη στο «να μάθει να μιλάει» και να διεκδικεί τα δικαιώματά του για την πάταξη της διαφθοράς  και ατιμωρησίας. Πιστεύουμε ότι η δικαιοσύνη πρέπει να απονέμεται αδιακρίτως, λέμε όχι στην ευνοιοκρατία, γιατί πρέπει να επανακτήσουμε το σεβασμό για την αυθεντικότητα των δυνατοτήτων μας σαν Έλληνες και τη δύναμη της θέλησής μας, έτσι ώστε να μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε για να μας βοηθήσουν να εξετάσουμε και να επιλέξουμε τις πιο ελπιδοφόρες και αναπτυξιακές λύσεις ανάμεσα στις πολλές επιλογές που θα μας προσφέρει το αύριο.
Δράσεις, σκέψεις και σημεία :
Παρακολουθούμε τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα και παρεμβαίνουμε, με διάφορες δράσεις  και συγκεκριμένες προτάσεις.
Ανανέωση του πολιτικού δυναμικού, Θεωρούμε απαράδεκτη και ανούσια τη συνεργασία με ανθρώπους που το όνομα τους έχει εμπλακεί με τη διαφθορά. Απαγόρευση υποψηφιότητας για όσους κατέχουν πολιτικά αδικήματα. Συγκεκριμένος αριθμός βουλευτικών θητειών .
Συζητάμε και επαναφέρουμε τις αξίες που χάθηκαν ή και έχουν ισοπεδωθεί τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα για ένα "βόλεμα".
 Είμαστε εδώ για να γεφυρώσουμε την Ελληνική με την Ευρωπαϊκή πραγματικότητα, να πείσουμε τους δικούς μας πολίτες ότι αξίζει να είμαστε Ευρωπαίοι.
 Είμαστε ανοικτοί σε προτάσεις για την Ελλάδα και αλλαγές εμπνευσμένες από τον κόσμο, την επαγγελματική μας εμπειρία σε χώρες του εξωτερικού.
 Έμφαση στην πράσινη Οικονομία.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα και η διαφθορά και η ατιμωρησία. Προτρέπουμε τον απλό πολίτη στο να μάθει να μιλάει, για την πάταξη της διαφθοράς και να διεκδικεί τα δικαιώματά του, Καθώς είναι κομμάτι ευθύνης όλων μας για την σημερινή κατάσταση της χώρας. Αφύπνιση των πολιτών! Οι Έλληνες πρέπει να καταλάβουν ότι η πάταξη της Διαφθοράς αρχίζει από εμάς τους ίδιους. Η διαφθορά και η ανομία είναι φρούτα της σιωπής… Ό, τι σήμερα είναι «καλό» για εμάς, αύριο μπορεί να είναι «κακό» για τα παιδιά μας…
To νέο αναπτυξιακό μοντέλο θέτει ως προτεραιότητες τους τομείς της παιδείας, εκπαίδευσης, τον πολιτισμό, τουρισμό, αθλητισμό, την ναυτιλία και την νησιωτική πολιτική, την γεωργία, την ενέργεια και τις υποδομές λαμβάνοντας υπόψη και τις περιφερειακές ιδιαιτερότητες.
Οι νέοι σήμερα απέχουν από τα κοινά! Είναι δυσάρεστο μα κοινό μυστικό ότι οι νέοι σήμερα μιλούνε για πολιτική με μίσος και αυτό, γιατί η πολιτική έχει συνδεθεί με τον κομματισμό και τα χρώματα στην Ελλάδα.  Η σημαντικότητα της δικαιοσύνης, της δικαιοκρατίας και του φαινομένου της ατιμωρησίας, σύγκρουσης αρμοδιοτήτων και ακινησίας της δημόσιας διοίκησης είναι ότι έχει φρενάρει την Ελλάδα και γονατίσει κάθε νέο μπροστά σε μια δικαιοσύνη που φαντάζει προτέρημα για λίγους και όχι σαν αρετή που ανήκει σε όλους.
Γνώμονας ο Άνθρωπος, οι ανάγκες του και η κοινωνική συνοχή. Κατά πόσο έχουμε γνώμονα τον άνθρωπο και την κοινωνία στην Ελλάδα; Πόσο ισχυρός είναι ο κοινωνικός ιστός;
Μια ανάπτυξη μακροπρόθεσμη, βιώσιμη που σέβεται τις επερχόμενες γενιές και δεν είναι κοντόφθαλμη και περιστασιακή για εύκολο κέρδος  και περιστασιακή έξοδο από την κρίση χρέους. Οι νομισματοκρατούμενες πολιτικές δεν έχουν ούτε μακροπρόθεσμο στόχο ούτε κοινωνικό στόχο ούτε επίκεντρο τον άνθρωπο. Μία σφιχτή οικονομική πολιτική βραχυπρόθεσμα είναι απαραίτητη αλλά με πρόβλεψη στο μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο διάστημα την αύξηση των δαπανών για δημόσιες επενδύσεις και δημόσια αγαθά, ώστε να μην δημιουργηθεί «διπλή ύφεση» και διάρρηξη του κοινωνικού ιστού- που ήδη διαρρηγνύεται-, μείωση της αγοραστικής δύναμης, αύξηση φτώχεια και ανισοτήτων.
Η νεοελληνική αντίληψη για το εύκολο κέρδος με μονιμότητα  και όχι για βιώσιμη ανάπτυξη αποτελεί τροχοπέδη για την μελλοντική ανάκαμψη για την Ελλάδα.
Ζήτημα διαφθοράς του κρατικού μηχανισμού. Οι δημόσιες προμήθειες και οι συμβάσεις που έχουν δημιουργήσει ολόκληρη βάση «ψηφοφόρων» πρέπει να γίνονται με διαφανείς, αξιοκρατικούς διαγωνισμούς ώστε να μπει επιτέλους τέλος στις πελατειακές σχέσεις.
Παύση της πολιτικής εξάρτησης του δικαστικού συστήματος και παραδειγματική τιμωρία παραβατών του.
Έγιναν οριζόντιες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις αντί να θέσουν ένα πλαφόν και να κάνουν κάθετες περικοπές από ένα επίπεδο και πάνω.  Δεν είναι έτοιμοι οι μηχανισμοί ελέγχου της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής που θα έπρεπε να είναι και το νούμερο ένα οικονομικό μέτρο που θα έπρεπε να ληφθεί από την αρχή. Ο κατώτατος μισθός θα πρέπει να συμβαδίζει τουλάχιστον με το κόστος ζωής 
Στηρίζουμε με κοινωνικά προγράμματα τον άνεργο αλλά θέτουμε σε λειτουργία και τα προγράμματα εκείνα που θα τον βοηθήσουν να εισέλθει και πάλι στην αγορά εργασίας. Στηρίζουμε και ενισχύουμε την υγειή επιχειρηματικότητα.
Ο Τουρισμός αυτή τη στιγμή είναι η κινητήρια δύναμη της ανάπτυξης της Ελλάδος.  Πρέπει να είναι όμως μόνο ο τουρισμός; Ακόμη περισσότερο ένας τουρισμός που λειτουργεί κυρίως με ‘λογικές της αρπαχτής’; Ας μην ξεχνάμε ότι σε χώρες όπως η Ιταλία, ο τουρισμός αποτελεί  μια από τις πιο κερδοφόρες δραστηριότητες της χώρας (12% του συνολικού ΑΕΠ) την ίδια στιγμή η Ελλάδα στοχεύει στην μεγαλύτερη συμμετοχή του τουρισμού στο ΑΕΠ της χώρας και συγκεκριμένα από το 18% που είναι σήμερα να φτάσει το 25% . Μπορεί και πρέπει μια χώρα σαν την Ελλάδα να στοχεύει και να έχει τον τουρισμό και μόνο ως την πιο κερδοφόρα δραστηριότητα της χώρα;
Δεν θεωρούμε ουτοπικό την επικράτηση της ηθικής στην πολιτική λειτουργία και δράση, κόντρα στην υποκρισία, στον παραγοντισμό και στις προσωπικές στρατηγικές.
Στηρίζουμε ενέργειες και δράσεις που ενισχύουν τη συμμετοχή του πολίτη, που στηρίζουν τη συμμετοχική δημοκρατία.
Στηρίζουμε τους θεσμούς της πολιτείας και στηρίζουμε την αναβάθμιση και την βελτίωσή τους. Δεν συντασσόμαστε με όσους θέλουν να τους κατεδαφίσουν, εξυπηρετώντας έτσι ηθελημένα ή άθελά τους άλλα συμφέροντα, που επί δεκαετίες μαίνονται τον πλούτο της χώρας. Θεσμοί και Εξουσίες έχουν πολύ διακριτούς και διαφορετικούς ρόλους και λειτουργίες.
Η ασυδοσία των ΜΜΕ και ο τρόπος λειτουργίας της δικαιοσύνης, η απουσία πραγματικών μηχανισμών ελέγχου οδήγησαν στην πολιτική, πολιτιστική και επέκταση οικονομική κρίση της χώρας.
Στο επίκεντρο των κοινών μας απόψεων και θέσεων είναι ο πολίτης, ο εργαζόμενος, ο νέος και ο συνταξιούχος που νιώθει εγκαταλειμμένος και αδύναμος. Είναι ο οικονομικός μετανάστης, είναι όλοι οι πολίτες που η σημερινή κοινωνία θέτει για ρατσιστικούς λόγους στο περιθώριο.  Είναι ο Ελληνισμός της διασποράς ως ενισχυτικός παράγοντας στην αναγέννηση της χώρας μας.
Θεωρούμε αδιαπραγμάτευτη τη συμμετοχή- τη θέση της χώρας μας στην ευρωζώνη και εθνικά επικίνδυνη την άποψη, που για καθαρά ψηφοθηρικούς λόγους προωθούν κάποιοι, για την επιστροφή στην δραχμή. Γιαυτό στηρίζουμε / υπερασπιζόμαστε το Ευρωπαϊκό κεκτημένο με κάθε τίμημα και παλεύουμε για την βελτίωση/αναβάθμιση της Ε.Ε.
Η τελευταία τριετία ήταν από τις πιο συγκλονιστικές που πέρασε η χώρα στην νεότερη ιστορία της. Έγιναν λάθη, υπήρξαν παραλείψεις που ήταν, κυρίως, αποτέλεσμα αγκυλώσεων, χρόνιων νοοτροπιών και αντιλήψεων για τη δημόσια ζωή.
Ο Γιώργος Παπανδρέου έδωσε μια άνιση μάχη, έναν πρωτόγνωρο αγώνα έχοντας απέναντί του κερδοσκόπους, μια συντηρητική ηγεσία της Ευρώπης, και μια ελληνική αστική τάξη που έδωσε τα ,,ρέστα,, της για τη διατήρηση των κεκτημένων της. Έπρεπε να παλέψει ενάντια στις νοοτροπίες ενός πελατειακού κράτους που δημιουργήθηκε μέσα στις δεκαετίες, ένα πρόσκαιρο συνδικαλισμό και έναν άπλετο λαϊκισμό.
Ένα κόμμα που ήταν, ως μέρος της κοινωνίας και αυτό ταυτισμένο, σε μεγάλο βαθμό με τη λογική των πελατειακών σχέσεων και τον παραγοντισμό.  Και με ένα κομμάτι του, που από το 2004 συνεχώς , άλλοτε συγκαλυμμένα άλλο πιο φανερά, υπονόμευε το έργο του.
Σε αυτή τη μάχη της διετίας – και αυτή είναι και η δική μας ευθύνη – όσοι συμμερίζονταν τις απόψεις και τις θέσεις αυτές μέναμε απαθείς και αφήναμε το χώρο σε κάθε είδους ακτιβιστές του τύπου ,,δεν πληρώνω,, διευκολύνοντας τους έτσι να δίνουν την εικόνα ότι αποτελούν πλειοψηφικό ρεύμα της κοινωνίας.