«Εμείς τα αποφασίσαμε, αν θέλεις έλα και εσύ κάπου θα βρεις καρέκλα».

Είναι γεγονός ότι παρόλο που μεγάλη μερίδα του κόσμου δείχνει θετική στην συνεννόηση, υπάρχουν στα 4-5 κόμματα που μιλούν για συνεργασία στο πλαίσιο της κεντροαριστεράς, μέλη, φίλοι που δεν επιθυμούν αυτή την συνεργασία με τον έναν ή τον άλλο κομματικό σχηματισμό.

Αυτό είναι αποδεκτό και σεβαστό.

Αυτό όμως που δεν είναι αποδεκτό είναι αν οι ηγεσίες δεν ξέρεουν τι θέλουν. Γιατί αυτές είναι που οφείλουν να ξεκαθαρίσουν εξαρχής σε τι στοχεύουν και ποιά και με ποιους θα είναι η παρέμβασή τους στην κοινωνία.

Περίμενε (ήλπιζε) κανείς μετά την δημοσίευση των ονομάτων που θα στελεχώσουν την Επιτροπή και μετά την έκφραση δυσαρέσκειας από το ΚΙΝΗΜΑ, ότι θα δινόταν μια εξήγηση από πλευράς των ΠΑΣΟΚ-ΠΟΤΑΜΙ.

Δυστυχώς, δεν έγινε κάτι τέτοιο. Και το «δυστυχώς» αφορά την πολιτική συμπεριφορά, την ειλικρίνεια και την ηθική στην επικοινωνία μεταξύ τους και λιγότερο την ίδια την συνεργασία (αυτή αν δεν την θέλουν, απλά δεν θα γίνει).

Γιατί το ζητούμενο δεν είναι φυσικά αν οι θέσεις σε μια επιτροπή θα είναι 2, 3 ή 4. Το ερώτημα είναι αν ο τρόπος της στελέχωσης και του οργανωτικού σχεδιασμού του διαλόγου έγινε με έναν τρόπο «απαξιωτικό», αλαζονικό προς ένα "υποψήφιο" κόμμα που, τυπικά έστω, έλεγαν ότι επιθυμούσαν να συνεργαστούν μαζί του.

«Εμείς τα αποφασίσαμε, αν θέλεις έλα και εσύ».

Ανικανότητα;  Μάλλον αυτό δεν μπορεί να γίνει πιστευτό.  Σχέδιο;  Είναι πιθανό.  Έλλειψη οράματος; Φυσικά και ναι.

Γιατί η δημιουργία του χώρου του δημοκρατικού σοσιαλισμού και της σοσιαλδημοκρατίας ξεπερνάει τα ονόματα. Γιατί σημασία έχει όλοι όσοι το θέλουν να μπορούν να κρίνουν και να σεδιάσουν με την λογική ότι δεν περισσεύει κανείς. Να έχουν πειστεί ότι η ύπαρξη του χώρου εξυπηρετεί πρώτα από όλα την κοινωνία και μετά όλα τα υπόλοιπα.

Γιατί τελικά έχει τι επιθυμεί  η πλειοψηφία της κοινωνίας που νιώθει ότι ανήκει στον συγκεκριμένο ιδεολογικό και πολιτικό χώρο και όχι κάποια στελέχη που κέρδισαν πολλά περισσότερα από την δημοκρατική παράταξη από όσα της έδωσαν.

Σ αυτό το τμήμα της κοινωνίας,  που επιθυμεί να ξαναβρεθεί ο χώρος, η χθεσινή συμπεριφορά προκάλεσε απογοήτευση.

Και αυτό που προφανώς δεν έχει γίνει κατανοητό από κάποιους είναι ότι μόνο η ίδια η κοινωνία έχει τη δυνατότητα να δημιουργήσει δυναμική στο χώρο.

Άλλωστε είναι γνωστό ότι πολύ περισσότερο στην πολιτική το 1+1 μπορεί να βγάλει 3 μπορεί όμως να βγάλει και 1,5.